در دهه‌های اخیر، افزایش آگاهی‌ها درباره سلامتی، محیط زیست، و حقوق حیوانات منجر به تغییرات قابل توجهی در رژیم‌های غذایی شده است. دو نوع از رژیم‌های غذایی که بیش از سایرین مورد توجه قرار گرفته‌اند، رژیم وجترین (گیاهخواری) و رژیم وگان (وگانیسم) هستند. در این مقاله، به بررسی تفاوت‌های اساسی بین این دو رژیم غذایی و دلایل محبوبیت هر یک خواهیم پرداخت.
وجترین چیست؟
وجترین به فردی گفته می‌شود که از خوردن گوشت و ماهی اجتناب می‌کند، اما ممکن است سایر محصولات حیوانی، از جمله لبنیات و تخم‌مرغ، را در رژیم غذایی خود مصرف کند. این شیوه زندگی و رژیم غذایی معمولاً به دلایلی نظیر حفظ سلامتی، نگرش‌های اخلاقی نسبت به حقوق حیوانات، یا حتی تأثیرات فرهنگی و مذهبی انتخاب می‌شود.
دلیل وجترین شدن
1. سلامتی:
تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم‌های وجترین می‌توانند منجر به کاهش خطر بیماری‌های قلبی، دیابت و برخی سرطان‌ها شوند. آنها معمولاً غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات هستند.
2. اخلاقی:
بسیاری از وجترین‌ها به دلیل نگرش‌های انسانی و احترامی که برای حیوانات قائل‌اند، از مصرف گوشت و محصولات حیوانی پرهیز می‌کنند.
3. محیط زیست:
تولید مواد غذایی حیوانی معمولاً به منابع بیشتری نیاز دارد و اثرات منفی بیشتری بر محیط زیست دارد. بنابراین، انتخاب رژیم وجترین می‌تواند به کاهش اثرات منفی بر محیط زیست کمک کند.
اگرچه رژیم وجترین دارای مزایای بسیاری است، اما ممکن است در برخی موارد موجب کمبود مواد مغذی خاصی همچون آهن، ویتامین B12 و پروتئین شود. بنابراین، کسانی که رژیم وجترین را انتخاب می‌کنند، باید به دقت برای تأمین نیازهای غذایی خود برنامه‌ریزی کنند و از منابع غذایی غنی شده یا مکمل‌ها استفاده کنند.
وجترین یکی از سبک‌های تغذیه‌ای سالم و محبوب است که می‌تواند به بهبود سلامت فردی، حمایت از حقوق حیوانات و کاهش تأثیرات محیط زیستی کمک کند. با انتخاب صحیح مواد غذایی و توجه به نیازهای تغذیه‌ای، افراد وجترین می‌توانند از تمامی مزایای این سبک زندگی بهره‌مند شوند.
وگان چیست؟
وگان به سبک زندگی و رژیمی اطلاق می‌شود که در آن فرد از مصرف هرگونه محصول حیوانی و فرآورده‌های حاصل از آن اجتناب می‌کند. در این رژیم، علاوه بر پرهیز از گوشت، ماهی، و مرغ، مصرف لبنیات، تخم‌مرغ، و همچنین عسل نیز ممنوع است. هدف اصلی این سبک زندگی، عدم آسیب به حیوانات و جلوگیری از است exploitation آنها است و این شامل محصولاتی آرایشی که تست حیوانی دارند، می‌شود .
تاریخچه وگان
اصطلاح “وگان” برای اولین بار در سال 1944 توسط یک گروه از افرادی که به دنبال رویه‌ای سبز و اخلاقی در تغذیه بودند، ایجاد شد. این گروه تحت تاثیر نگرش‌های انسانی و محیط زیستی به وجود آمد و تلاش کرد تا استانداردهای اخلاقی را در انتخاب مواد غذایی و سبک زندگی خود بگنجاند.
مزایای رژیم وگان
1. سلامتی:
رژیم‌های وگان معمولاً غنی از میوه‌ها، سبزیجات، کربوهیدرات‌های کامل، و منابع پروتئینی گیاهی هستند که می‌توانند به کاهش خطر بیماری‌های قلبی، دیابت نوع 2 و برخی انواع سرطان کمک کنند.
2. محیط زیست:
تولید مواد غذایی حیوانی به منابع طبیعی بیشتری نیاز دارد و اثرات منفی زیادی بر محیط زیست دارد. با انتخاب تغذیه وگان، فرد می‌تواند رد پای کربنی خود را کاهش دهد و در حفظ محیط زیست سهیم باشد.
3. اخلاق:
نظام وگان به عدالت برای حیوانات می‌پردازد و به صدای آنها تبدیل می‌شود. بسیاری از وگان‌ها به دلیل نگرش‌های اخلاقی خود، از مصرف محصولات حیوانی پرهیز می‌کنند.
با اینکه رژیم وگان مزایای بسیاری دارد، باید توجه داشت که ممکن است در این رژیم برخی از ویتامین‌ها و مواد معدنی (مانند B12، آهن، و کلسیم) به مقدار کافی دریافت نشود. بنابراین، افراد وگان باید به دقت انتخاب کنند تا از این مواد مغذی کافی در رژیم غذایی خود بهره‌مند شوند. مکمل‌ها و مواد غذایی غنی شده می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای برطرف کردن این کمبودها باشند.
وگان‌بودن می‌تواند یک انتخاب سالم، اخلاقی و پایدار باشد. این سبک زندگی نه‌تنها به بهبود سلامتی فرد کمک می‌کند، بلکه در فرآیند حمایت از حقوق حیوانات و حفظ محیط زیست نیز نقش بسزایی ایفا می‌کند. برای کسانی که به این سبک زندگی علاقه‌مندند، مهم است که به‌طور مناسب و متعادل تغذیه کنند تا از تمامی مزایای آن بهره‌مند شوند.
تفاوت وگان و وجترین چیست؟
وگان و وجترین (Vegetarian) هر دو به سبک‌های تغذیه‌ای خاص اشاره دارند که در آنها از محصولات حیوانی به شکل‌های مختلف پرهیز می‌شود، اما در جزئیات و محدودیت‌های رژیم غذایی، تفاوت‌های عمده‌ای وجود دارد. در ادامه به بررسی این تفاوت‌ها می‌پردازیم:
وگان:
افراد وگان به طور کامل از هرگونه محصول حیوانی، از جمله گوشت، ماهی، مرغ، لبنیات، تخم‌مرغ، و حتی عسل پرهیز می‌کنند. این سبک زندگی نه تنها به تغذیه، بلکه به رفتارهای اخلاقی و محیط زیستی نیز مربوط می‌شود.
وجترین:
افراد وجترین به طور کلی از خوردن گوشت و ماهی اجتناب می‌کنند، اما ممکن است سایر محصولات حیوانی مانند لبنیات (مانند شیر، پنیر، و ماست) و تخم‌مرغ را مصرف کنند. وجترین‌ها می‌توانند به چند دسته تقسیم شوند، از جمله:
– لاکتو-وجترین: مصرف لبنیات مجاز است، اما گوشت و تخم‌مرغ ممنوع است.
– اووا-وجترین: مصرف تخم‌مرغ مجاز است، اما گوشت و لبنیات ممنوع است.
– لاکتو-اوو وجترین: مصرف هر دو، لبنیات و تخم‌مرغ مجاز است، اما گوشت و ماهی ممنوع است.
فلسفه و اهداف
– وگان: انتخاب رژیم وگان به طور معمول بر پایه دلایل اخلاقی (عدم آسیب به حیوانات)، محیط زیستی (کاهش تأثیر بر زمین و منابع طبیعی) و بهداشتی (کاهش خطر بیماری‌ها) قرار می‌گیرد. وگان‌ها معمولاً به دنبال سبک زندگی‌ای هستند که در آن از هیچ‌گونه محصول حیوانی استفاده نشود.
– وجترین: افراد وجترین ممکن است به دلایل مختلفی از جمله سلامتی، محبت به حیوانات یا فرهنگ فردی، گوشت را از رژیم خود حذف کنند، اما ممکن است همچنان از محصولات دیگر حیوانی بهره‌برداری کنند.
3. تنوع در رژیم غذایی
– وگان: رژیم غذایی وگان به تنوع در مواد غذایی گیاهی وابسته است و معمولاً شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، حبوبات، مغزها و دانه‌ها می‌باشد. نیاز به توجه ویژه به تأمین ویتامین‌ها و مواد مغذی ضروری وجود دارد.
– وجترین: رژیم غذایی وجترین ممکن است شامل انواع بیشتری از غذاها باشد، از جمله لبنیات و تخم‌مرغ، که می‌توانند منابع خوبی از پروتئین و برخی ویتامین‌ها باشند.
به طور خلاصه، اصلی‌ترین تفاوت بین وگان و وجترین در محدودیت‌های مصرف محصولات حیوانی است. در حالی که وجترین‌ها برخی از محصولات حیوانی را مجاز می‌دانند، وگان‌ها به‌دنبال کامل‌ترین اجتناب از مصرف هر گونه محصول حیوانی هستند. انتخاب بین این دو رژیم به علاقه‌ها، باورها و اهداف شخصی هر فرد بستگی دارد.
وجترین‌ها چه می‌خورند؟
وجترین‌ها یا گیاهخواران کسانی هستند که از رژیم غذایی بر پایه گیاهان پیروی می‌کنند و از مصرف محصولات حیوانی خودداری می‌کنند. انگیزه‌های مختلفی مانند حفظ سلامت، توجه به حقوق حیوانات، و حفظ محیط زیست وجود دارد که افراد را به پیروی از این رژیم سوق می‌دهد. اما پرسشی که بسیاری از افراد دارند، این است که وجترین‌ها چه می‌خورند و چگونه می‌توانند یک رژیم غذایی متعادل و سالم داشته باشند.
رژیم وجترین به چندین نوع تقسیم می‌شود که بستگی به سطح آمادگی افراد برای حذف محصولات حیوانی دارد. این بخش انواع مختلف رژیم وجترین را معرفی می‌کند و به توضیح مواد غذایی مصرفی هر کدام می‌پردازد:
لاکتو وجترین:
این گروه از وجترین‌ها از مصرف گوشت، ماهی و تخم‌مرغ خودداری می‌کنند ولی محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست را مصرف می‌کنند. مواد غذایی که لاکتو وجترین‌ها می‌توانند مصرف کنند شامل:
– انواع سبزیجات و میوه‌ها
– غلات کامل مانند برنج، گندم، و جو
– حبوبات مانند لوبیا، نخود، و عدس
– محصولات لبنی
اوو وجترین:
این گروه از وجترین‌ها نیز گوشت و ماهی را مصرف نمی‌کنند اما تخم‌مرغ را در رژیم غذایی خود جای می‌دهند. منابع غذایی مورد استفاده اوو وجترین‌ها شامل:
– سبزیجات و میوه‌ها
– غلات کامل
– حبوبات
– تخم‌مرغ
لاکتو-اوو وجترین:
این گروه از وجترین‌ها هم تخم‌مرغ و هم محصولات لبنی را مصرف می‌کنند اما گوشت و ماهی را نمی‌خورند. مواد غذایی این نوع رژیم شامل:
-سبزیجات و میوه‌ها
– غلات کامل
– حبوبات
– محصولات لبنی و تخم‌مرغ
وجترین کامل یا وگان:
این گروه هیچ‌گونه محصول حیوانی از جمله لبنیات، تخم‌مرغ، عسل یا سایر مواد حیوانی را مصرف نمی‌کنند. در نتیجه، رژیم غذایی وگان‌ها شامل موارد زیر است:
– انواع سبزیجات و میوه‌ها
– غلات کامل
– حبوبات مانند لوبیا، نخود، عدس
– دانه‌ها و مغزیجات مانند بادام، گردو، و کنجد
– محصولات تهیه شده از گیاهان مانند توفو، تمپه، و پروتئین گیاهی
وگن یا وگان چیست؟
وگنیسم به عنوان یک جنبش رسمی در سال 1944 با تأسیس انجمن وگن بریتانیا توسط دونالد واتسون و اعضای گروهی از گیاهخواران شروع به فعالیت کرد. این حرکت، علاوه بر پرهیز از مصرف گوشت، به عدم استفاده از لبنیات، تخم‌مرغ و سایر محصولات حیوانی نیز تمرکز دارد. واژه “وگن” فشرده‌ی کلمه “vegetarian” به شکل املایی جدید و معنادار ساخته شد.
وگن یا وگان، سبکی از زندگی است که بر پایه انتخاب‌های تغذیه‌ای و رفتاری برای به حداقل رساندن آسیب به حیوانات و محیط زیست قرار دارد. وگان ها علاوه بر پرهیز از مصرف محصولات حیوانی، از هرگونه استفاده‌ی صنعتی، تجاری یا آزمایشی از حیوانات نیز خودداری می‌کنند. این مقاله تلاش می‌کند تا به طور جامع و دقیق، مفهوم وگن و اصول و مبانی این سبک زندگی را تبیین کند.
وگن‌ها از مصرف هر نوع محصول حیوانی و مشتقات آن همانند گوشت، لبنیات، تخم‌مرغ و عسل خودداری می‌کنند. رژیم غذایی وگن عمدتاً شامل:
– میوه‌ها و سبزیجات
– غلات و حبوبات
– مغزها و دانه‌ها
– محصولات مصنوعی مانند شیر سویا، پنیر گیاهی و گوشت مصنوعی
جایگزین‌های پروتئینی اصلی در رژیم وگن از منابع گیاهی استخراج می‌شوند؛ برای مثال، نخود، عدس و سویا منابع غنی پروتئین هستند. همچنین، برای دریافت کلسیم و آهن، مصرف کردن غذاهایی مانند کلم بروکلی، بادام و توفو توصیه می‌شود.
وگن‌ها دلایل متعددی برای انتخاب این سبک زندگی دارند که شامل موارد زیر می‌شود:
اخلاقی: پرهیز از کشتار و بهره‌برداری از حیوانات برای غذا، پوشاک یا سایر محصولات.
سلامت: تحقیقات نشان داده‌اند که رژیم‌های وگن ممکن است کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سرطان، دیابت و فشار خون را به همراه داشته باشند.
محیط زیست: تولید محصولات حیوانی نیازمند منابع بیشتری از جمله آب و زمین بوده و اثرات منفی زیست‌محیطی مانند گازهای گلخانه‌ای را افزایش می‌دهد.
اجتماعی و اقتصادی: مصرف کمتر محصولات حیوانی می‌تواند به کاهش نابرابری‌های غذایی و استفاده بهینه از منابع کمک کند
وگنیسم به عنوان یک سبک زندگی سالم، اخلاق‌مدار و پایدار شهرت یافته است. هرچند مزایای بسیاری دارد، اما نیازمند توجه به دریافت مواد مغذی کافی و شناخت مسائلی که ممکن است به عنوان چالش مطرح شوند، است. با توجه به افزایش آگاهی عمومی درباره مسائل اخلاقی و زیست‌محیطی، به نظر می‌رسد که پذیرش وگنیسم در حال گسترش است و می‌تواند راهکاری پایدار برای آینده‌ای بهتر ارائه دهد.
.
