پروتئین یکی از ضروریترین مواد مغذی برای بدن انسان است که در ساخت عضلات، بافتها، و انجام فرآیندهای متابولیکی نقش اساسی دارد. گیاهخواران و وگانها بهطور خاص نیاز به توجه بیشتری در رابطه با تأمین پروتئینهای خود دارند، زیرا منابع پروتئینی رایج مثل گوشت و محصولات لبنی را از رژیم غذایی خود حذف میکنند. خوشبختانه، منابع بسیاری از پروتئینهای گیاهی وجود دارد که میتواند بهراحتی نیازهای پروتئینی روزانه فرد را تأمین کند.منابع پروتئین گیاهی برای گیاهخواران و وگانها با وجود تنوع زیاد منابع گیاهی بهراحتی امکانپذیر است. حبوبات، مغزها، دانهها، محصولات سویا، غلات و حتی برخی سبزیجات میتوانند نیازهای پروتئینی روزانه شما را برآورده کنند. با تنوع در انتخاب این منابع و ترکیب آنها در وعدههای غذایی، میتوانید پروتئین کافی و یک رژیم غذایی متوازن را برای خود ایجاد کنید.
پروتئین گیاهی جایگزین گوشت
در دنیای امروز، با افزایش آگاهی درباره سلامت، محیط زیست و حقوق حیوانات، توجه به منابع پروتئینی گیاهی به شدت افزایش یافته است. پروتئین گیاهی به عنوان جایگزینی سالم برای پروتئینهای حیوانی (گوشت) در بسیاری از رژیمهای غذایی مدرن مطرح شده است. این مقاله به بررسی انواع فهرست منابع پروتئینهای گیاهی، فواید و معایب آنها، و نحوه استفاده از این منابع در تغذیه میپردازد.
-
حبوبات
حبوبات یکی از بهترین منابع پروتئین برای گیاهخواران محسوب میشوند. آنها بهراحتی در دسترساند و میتوان آنها را در انواع مختلف غذاها بهکار برد. در جدول زیر حبوباتی که میزان پروتئین بیشتری نسبت به حبوبات دیگر دارند، آورده شده است:
**لپه** |
**عدس**
|
**نخود**
|
هر ۱۰۰ گرم لپه پخته تقریباً ۹ گرم پروتئین دارد
|
هر ۱۰۰ گرم عدس پخته تقریباً ۹ گرم پروتئین دارد
|
هر ۱۰۰ گرم نخود پخته تقریباً ۸ گرم پروتئین دارد
|
-
دانهها و مغزها
دانهها و مغزها منبع غنی از پروتئین هستند و بهراحتی میتوان آنها را به وعدههای غذایی و میانوعدهها اضافه کرد. در جدول زیر می توانید تعدادی از آنها را که پروتئین بالایی نسبت به بقیه مغزها و دانه ها دارند را مشاهده کنید:
**بادام:** |
**گردو:** |
**دانه چیا:**
|
هر ۱۰۰ گرم بادام حدود ۲۱ گرم پروتئین دارد.
|
گردو نیز ۱۵ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم دارد |
این دانه کوچک، حاوی ۱۶ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم است
|
-
سویا و محصولات سویا
سویا یکی از معدود منابع پروتئینی گیاهی است که حاوی تمام اسید آمینههای ضروری میباشد. در جدول زیر تعدادی از آنها که پروتئین بالایی دارند، آورده شده است:
**توفو:** |
**تمپه:** |
**دانه سویا:**
|
توفو تقریباً ۸ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم دارد
|
این محصول سویا دارای حدود ۱۹ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم است
|
هر ۱۰۰ گرم دانه سویا حاوی ۳۶ گرم پروتئین است
|
-
غلات و محصولات آن
غلات نیز میتوانند مقادیر مناسبی از پروتئین را تأمین کنند و همچنین منبعی غنی از فیبر، ویتامینها و مواد معدنی هستند. که در جدول زیر تعدادی از آنها که پروتئین بالایی دارند نشان داده شده است:
**کینوآ:**
|
**برنج قهوهای:**
|
**جو:**
|
هر ۱۰۰ گرم آن تقریباً ۴ اینچ پروتئین دارد.
|
هر ۱۰۰ گرم برنج قهوهای پخته تقریباً ۲.۵ گرم پروتئین دارد
|
هر ۱۰۰ گرم جو پخته نیز بهطور تقریبی ۲.۵ گرم پروتئین دارد
|
-
سبزیجات
در حالی که سبزیجات بهطور کلی پروتئین کمتری نسبت به دیگر منابع دارند، برخی از آنها میتوانند تأمینکنندههای خوبی برای پروتئین باشند که سبزیجات غنی از پروتئین در جدول زیر می توانید مشاهده کنید:
**اسفناج:**
|
**کلم بروکلی:**
|
**کلم پیچ:**
|
هر ۱۰۰ گرم اسفناج پخته تقریباً ۳ گرم پروتئین دارد.
|
این سبزی خوشمزه نیز تقریباً ۲.۸ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم دارد
|
هر ۱۰۰ گرم این سبزی حاوی حدود ۲.۵ گرم پروتئین میباشد
|
فواید پروتئینهای گیاهی
پروتئین های جایگزین گوشت می توانند برخی از مزایایی را ارائه دهند که مصرف گوشت آن ها ندارد. به عنوان مثال:
سلامت قلب:
مصرف بیشتر پروتئینهای گیاهی با کاهش خطر بیماریهای قلبی مرتبط است. این پروتئینها معمولاً چربیهای اشباع کمتری دارند و میتوانند به بهبود سطح کلسترول کمک کنند. مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین گیاهی می تواند به کاهش خطر بروز بیماری های قلبی-عروقی، دیابت و چاقی کمک کند.
کنترل وزن:
رژیمهای غذایی حاوی پروتئینهای گیاهی معمولاً کمکالری بوده و با کنترل اشتها و احساس سیری بیشتری ارتباط دارند.
کاهش خطر بیماریها:
صرف بیشتر مواد غذایی گیاهی با کاهش خطر دیابت نوع 2، برخی انواع سرطان و دیگر بیماریها مرتبط است.
محیط زیست:
تولید پروتئینهای گیاهی نسبت به پروتئینهای حیوانی معمولاً با مصرف آب کمتر، انتشار کربن کمتر و استفاده از زمین کمتر همراه است.
کاهش آلودگی:
پرورش حیوانات برای تولید گوشت، با مصرف چشمگیر آب و تولید مواد آلیافی مانند مواد غذایی ملین همراه است. مصرف پروتئین های گیاهی می تواند به کاهش آلودگی محیط زیست و بهبود کیفیت هوا کمک کند.
چه میوه هایی پروتئین دارند؟
با اینکه میوه ها کمترین مقدار پروتئین را دارند، اما برخی از میوه ها همچنان میتوانند برای تامین نیازهای پروتئینی به درد بخورند. برخی از میوه های پروتئین دار شامل آووکادو، بلوبری، گوجه فرنگی، پاپایا و کیوی میشوند.
تغذیه مناسب و متوازن شامل مصرف انواع مواد مغذی از جمله پروتئین، کربوهیدرات، ویتامین ها و مواد معدنی مختلف است. از جمله مواد مغذی مهم در تامین انرژی بدن، پروتئین است که به رشد و تعمیر بافت ها و عضلات کمک می کند.غذاهای حاوی پروتئین به طور عمده از منابع حیوانی مانند گوشت، ماهی و مرغ تأمین می شود. ولی آیا شما می دانستید که برخی از میوه ها نیز حاوی مقداری قابل ملاحظه از پروتئین هستند؟ در این مقاله به بررسی چند دو میوه پروتئین دار می پردازیم:
۱. آووکادو:
آووکادو یکی از میوه های پروتئین دار است. این میوه چربی های سالمی مانند اسیدهای چرب ناساتوره (Omega-3) را در اختیار قرار می دهد. هر ۱۰۰ گرم آووکادو حدود ۲ گرم پروتئین دارد.
2. زردآلو:
زردآلو دارای مقدار قابل ملاحظه ای پروتئین است. هر ۱۰۰ گرم زردآلو تقریباً ۱ گرم پروتئین دارد. علاوه بر این، زردآلو حاوی فیبر، ویتامین C و آنتی اکسیدان های زیادی نیز می باشد.
اگر چه میوه ها معمولاً بیشتر معروف به حاوی کربوهیدرات و ویتامین ها هستند، اما برخی از آنها نیز حاوی پروتئین می باشند. در این مقاله به چنددو میوه پروتئین دار اشاره شد که همگی از لحاظ تغذیه ای بسیار مفید هستند. بهتر است با مشاوره پزشک یا تغذیه شناس خود، ترکیبی از این مواد مغذی را برای برنامه تغذیه خود انتخاب کنید تا نیازهای بدن را بهتر برآورده کنید.
منابع پروتئین گیاهی برای بدنسازی
پروتئین یکی از اجزای اصلی سازنده عضلات است و برای افرادی که به بدنسازی و افزایش توده عضلانی علاقهمند هستند، مصرف پروتئین کافی از اهمیت بالایی برخوردار است. در حالی که بسیاری از بدنسازان گیاهخوار که پروتئینهای حیوانی (گوشت، مرغ، تخممرغ و لبنیات) مصرف نمی کنند، منابع پروتئین گیاهی نیز میتوانند بهعنوان گزینههای مغذی و سالم مورد استفاده قرار گیرند. پروتئینهای گیاهی میتوانند بخشی مهم از رژیم غذایی بدنسازان را تشکیل دهند و به افزایش توده عضلانی و بهبود عملکرد ورزشی کمک کنند. با ترکیب منابع مختلف پروتئینی گیاهی و توجه به تأمین تمامی آمینواسیدهای ضروری، بدنسازان میتوانند رژیمی متعادل و سالم داشته باشند. با گنجاندن تنوع بالایی از حبوبات، غلات، دانهها و محصولات سویا، افراد میتوانند به راحتی نیازهای پروتئینی خود را تأمین کنند و به هدفهای بدنسازی خود نزدیکتر شوند.
حبوبات:
عدس: یکی از غنیترین منابع پروتئین گیاهی است که در هر ۱۰۰ گرم عدس پخته حدود ۹ گرم پروتئین وجود دارد. عدس بهخاطر محتوای بالا از فیبر نیز شناخته میشود که به بهبود هضم و احساس سیری کمک میکند.
نخود: هر ۱۰۰ گرم نخود پخته حدود ۸.۹ گرم پروتئین دارد. این ماده غذایی همچنین منبع خوبی از کربوهیدراتهای پیچیده و فیبر است.
غلات کامل:
کینوا: یکی از کاملترین منابع پروتئینی گیاهی است که حاوی تمامی ۹ آمینو اسید ضروری است. هر ۱۰۰ گرم کینوا پخته حدود ۴.۱ گرم پروتئین دارد.
جو و برنج قهوهای: هر ۱۰۰ گرم جو پخته حدود ۲.۵ گرم و برنج قهوهای حدود ۲.۷ گرم پروتئین دارند. این غلات همچنین حاوی فیبر، ویتامینها و مواد معدنی هستند و میتوانند بهعنوان منابع کربوهیدراتی مناسب در کنار پروتئینهای گیاهی استفاده شوند.
دانهها و آجیلها:
دانهها (Chia Seeds): هر ۱۰۰ گرم دانه چیا حدود ۱۶.۵ گرم پروتئین دارد. دانه چیا سرشار از فیبر و امگا-۳ بوده و میتوانند به عنوان یک سوپر فود در برنامه غذایی بدنسازان گنجانده شوند.
بادام و گردو: این دانهها دارای محتوای پروتئینی خوبی هستند، بهطوری که ۱۰۰ گرم بادام حدود ۲۱ گرم و ۱۰۰ گرم گردو حدود ۱۵ گرم پروتئین دارد. آنها همچنین منابع خوبی از چربیهای سالم هستند.
سویا:
توفو و تمپه: توفو (از شیر سویا) و تمپه (فرآوردهای تخمیر شده از سویا) از بهترین منابع پروتئین گیاهی هستند. هر ۱۰۰ گرم توفو حدود ۸ گرم و تمپه حدود ۱۹ گرم پروتئین دارد. این مواد غذایی همچنین حاوی کلسیم و آهن هستند.برای دیدن غذاهای متنوع با سویا شما می توانید به منو دستور آشپزی مراجعه کنید.
پودرهای پروتئین گیاهی:
پودرهای پروتئین گیاهی مانند پروتئین برنج، پروتئین نخود و پروتئین سویا میتوانند بهراحتی در رژیم غذایی بدنسازان گنجانده شوند. این پودرها میتوانند منبع مناسبی برای افزایش مصرف پروتئین در رژیم غذایی باشند.
بهترین پروتئینهای گیاهی برای بدنسازی
۱. سویا
سویا یکی از کاملترین منابع پروتئینی گیاهی است که حاوی تمامی آمینو اسیدهای ضروری میباشد.
محصولات قابل استفاده: شامل توفو (پنیر سویا) و تمپه (محصول تخمیر شده سویا) میشود.
محتوا: هر ۱۰۰ گرم توفو حاوی حدود ۸ گرم پروتئین و در مورد تمپه، این مقدار به ۱۹ گرم میرسد.
مزایا: سویا بهدلیل داشتن ایزوفلاونوئیدها میتواند به بهبود سلامت قلب و کاهش التهاب کمک کند.
۲. کینوا
کینوا که بهعنوان “غله مقدس” نیز شناخته میشود، منبع عالی پروتئین برای بدنسازان است.
محتوا: در هر ۱۰۰ گرم کینوا پخته شده، حدود ۴.۱ گرم پروتئین وجود دارد و همچنین حاوی تمامی ۹ آمینو اسید ضروری است.
مزایا: این غله همچنین سرشار از فیبر، آهن، و منیزیم است و انرژی پایداری برای تمرینات فراهم میکند.
۳. عدس
عدس یکی از منابع پروتئینی محبوب در میان گیاهخواران و وگانها است.
محتوا: هر ۱۰۰ گرم عدس پخته شده تقریبا ۹ گرم پروتئین و مقدار زیادی فیبر دارد.
مزایا: عدس به دلیل محتوای بالای فیبر، احساس سیری را افزایش میدهد و به تنظیم قند خون کمک میکند.
۴. نخود
نخود به عنوان یک منبع عالی پروتئین و فیبر شناخته میشود.
محتوا: در هر ۱۰۰ گرم نخود پخته، حدود ۸.۹ گرم پروتئین وجود دارد.
محصولات قابل استفاده: میتوان از نخود در تهیه ماستا، سوپ یا بهعنوان سالاد استفاده کرد و همچنین بهصورت پودر پروتئین نخود در دسترس است.
۵. دانهها و آجیلها
دانهها و آجیلها نیز میتوانند منابع خوبی از پروتئین را تامین کنند.
دانه چیا: حاوی حدود ۱۶.۵ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم است و بهخاطر محتوای امگا-۳ و فیبر مشهور است.
بادام: این آجیل حاوی حدود ۲۱ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم است و منبع بسیار خوبی از چربیهای سالم نیز میباشد.
۶. پودرهای پروتئین گیاهی
پودرهای پروتئین گیاهی نیز گزینههایی عالی برای افزایش مصرف پروتئین در رژیم غذایی هستند.
پودر پروتئین برنج و پودر پروتئین نخود بهعنوان گزینههای مؤثر برای مکملسازی پروتئین در تغذیه بدنسازان بهکار میروند.
– این پودرها میتوانند بهراحتی در اسموتیها، پنکیکها و دیگر خوراکیها گنجانده شوند.
تفاوتهای پروتئین وی و پروتئین گیاهی
۱. منبع
پروتئین وی: پروتئین وی یک پروتئین لبنی است که از فرآیند تولید پنیر بهدست میآید. این پروتئین از شیر استخراج میشود و به دلیل طعم خوشمزه و قابل جذب بودن آن در بین ورزشکاران بسیار محبوب است.
پروتئین گیاهی: پروتئینهای گیاهی از منابع مختلف گیاهی نشأت میگیرند، از جمله حبوبات (عدس، نخود)، غلات (کینوا، برنج)، دانهها (چیا، کتان) و آجیلها (بادام، گردو). این پروتئینها بهطور طبیعی در مواد غذایی گیاهی وجود دارند و میتوانند بهصورت پودر نیز تولید شوند.
۲. ترکیب آمینو اسیدها
پروتئین وی: پروتئین وی به طور طبیعی حاوی تمام آمینو اسیدهای ضروری است و بهخصوص غنی از آمینو اسیدهای شاخهای (BCAAs) مانند لوسین است که برای رشد عضلات بسیار ضروری است. این پروتئین سریعاً جذب میشود و به آن کمک میکند تا به سرعت در هنگام تمرینات شدید عمل کند.
پروتئین گیاهی: بسیاری از پروتئینهای گیاهی بهتنهایی ممکن است تمام آمینو اسیدهای ضروری را نداشته باشند. به عنوان مثال، پروتئین برنج و پروتئین نخود، به تنهایی از لحاظ ترکیب آمینو اسیدها ممکن است کافی نباشند. اما با ترکیب منابع مختلف میتوان به یک پروتئین کامل دست یافت. به همین دلیل، ترکیب چند منبع پروتئینی گیاهی توصیه میشود.
۳. سرعت جذب
پروتئین وی: این پروتئین به سرعت در بدن جذب میشود و بیشتر در زمان بعد از تمرین مصرف میشود تا به از سرگیری تمرین کمک کند و به ریکاوری عضلات کمک کند.
پروتئین گیاهی: این پروتئینها بهطور کلی با سرعت کمتری جذب میشوند. برای مثال، مصرف پروتئین برنج ممکن است آهستهتر از پروتئین وی باشد. این میتواند برای افرادی که به دنبال یک منبع پروتئینی پایدارتر برای تأمین انرژی در طول روز هستند، مناسب باشد.
۴. اثرات جانبی و حساسیت
پروتئین وی: برخی از افراد به لاکتوز حساس هستند و مصرف پروتئین وی میتواند به مشکلات گوارشی منجر شود. برای این افراد، پروتئین وی ایزوله (که لاکتوز ندارد) یا پروتئینهای گیاهی گزینههای بهتری هستند.
پروتئین گیاهی: بهطور کلی، پروتئینهای گیاهی به عنوان گزینههای کمخطرتر و آسانتر برای هضم شناخته میشوند. آنها معمولاً حاوی فیبر و ترکیبات گیاهی مفید هستند که به هضم و سلامت عمومی کمک میکنند.
۵. تأثیرات بر سلامت
پروتئین وی: بهعنوان یک منبع پروتئینی با کیفیت بالا، میتواند به افزایش توده عضلانی و بهبود عملکرد ورزشی کمک کند. با این حال، مصرف زیاد پروتئین وی ممکن است برای برخی از افراد به دلیل چربی های اشباع منجر به مشکلات قلبی شود.
پروتئین گیاهی: این پروتئین بهدلیل محتوای بالای فیبر و فیتونوترینتها (ترکیبات گیاهی مفید) به بهبود سلامت قلب و کاهش خطر بیماریها کمک میکند. همچنین، رژیمهای غنی از پروتئین گیاهی میتوانند به کاهش وزن و سلامت عمومی نیز منجر شوند.
پروتئین گیاهی برای بدنسازی مناسب است؟
پروتئینهای گیاهی بهعنوان یک گزینه مناسب و مؤثر برای بدازی شناخته میشوند و به دلیل مزایای متعددی که ارائه میدهند، بهطور فزایندهای مورد توجه ورزشکاران و بدنسازان قرار گرفتهاند. این پروتئینها بهویژه از منابعی مانند سویا، کینوا، حبوبات و دانهها استخراج میشوند و میتوانند تمام آمینو اسیدهای ضروری را با ترکیب مناسب تأمین کنند. پروتئینهای گیاهی نهتنها حاوی پروتئین با کیفیت بالا هستند، بلکه به دلیل وجود فیبر، ویتامینها و مواد معدنی، به بهبود سلامت عمومی و عملکرد ورزشی نیز کمک میکنند. همچنین، در مقایسه با پروتئینهای حیوانی، این منابع پروتئینی دارای اثرات جانبی کمتری هستند و برای افرادی که به لاکتوز یا پروتئینهای حیوانی حساسیت دارند، گزینههای مناسبی محسوب میشوند. در نتیجه، استفاده از پروتئینهای گیاهی میتواند بهعنوان یک مؤلفه کلیدی در رژیم غذایی بدنسازان قرار گیرد و به رشد عضلات، بهبود عملکرد ورزشی و افزایش سلامت عمومی کمک کند.